Τελικά χλωμό ή άλικο είναι το φεγγάρι; Απόψε μετά από καιρό ματωμένο, μα άλλες βραδιές χλωμό... μα ξεχνάμε πως μόνο φεγγάρι είναι... απλά στην πορεία του χρόνου συναντά στις διαδρομές του άλλες αστρικές συμπτώσεις και ´κεινο διατρέχει με όλα τα συναισθήματα και ανάλογα χρωματίζεται... σαν την ψυχή μας μιά ´ναι και μόνο να παίρνει χρώμα από τις στιγμές και τα πέριξ συμβαίνοντα ξέρει... πότε χλωμή μπροστά στην απώλεια και την μοναξιά, συνήθως και πότε ματωμένη, σπανιότερα, από τον έρωτα και την αγάπη ...
και έρχεσαι τώρα εσύ να μην μπορείς να αποφασίσεις τη χλωμάδα του φεγγαριού ή το μάτωμα του θέλεις να κρατάς παντοτινά... να ακόμα μιαν άλλη σου αυταπάτη...
Τελικά, άλικο ή χλωμό δεν είναι επιλογή μας... αυταπάτη είναι,μια αυταπάτη μέσα στον κύκλο της ύπαρξης... και γω πιο ´κει, αναποφάσιστος εσαεί, ποιάν αυταπάτη αντέχω να κρατώ...
Ν.Ε.Μ 😊
