για τον Μανδραγόρα σας έχω ήδη μιλήσει...για κείνο με την ανθρωπόμορφη ρίζα ντε και τους πολλούς μαύρους θρύλους που τον συνοδεύουν... μέρες που είναι δίπλα στο τζάκι εκεί στο χωριό θυμόμουν διάφορα σοβαρά και ευτράπελα από το παρελθόν.... ήρθες πάλι και μου θύμησες, με κείνο το σαρδόνιο χαμόγελο που αφορούσε κάποια κυρία νευρική και αρκούντως νευρωσική... και είπες " ααα ρε πασιφλορίνη που χρειάζεσαι...".
Την εποχή εκείνη υπήρχε φαρμακευτικό ίδιοσκευασμα ελληνικής φαρμακευτικής εταιρείας, μα δεν θυμάμαι ποιάς...με αυτό το όμορφο(!) όνομα. Σε ερώτηση μου για το όνομα μου εξήγησες ότι προέρχεται από το φυτό passiflora incarnata... και έχει ηρεμιστικές και όχι μόνο ιδιότητες.
Πέρασαν χρόνια πολλά μα την έκφραση για την πασιφλορίνη δεν την είχα ξεχάσει...
Αλλάζω θέμα για να σας πω ότι τον τελευταίο καιρό ψάχνω να βρω ένα αναριχόμενο φυτό, να το βάλω να ανέβει σε μια πέργκολα, εκεί στο σπίτι του χωριού, που όμως να είναι συνεχώς με φύλλα χειμώνα καλοκαίρι, αλλά και προπάντων να αντέχει το δριμύ ψύχος του χειμώνα ... έτσι για πρασινάδα...
Μετά από πολύ ψάξιμο, εκεί στο χωριό με την πλούσια χλωρίδα του, κατέληξα να επιλέξω να φυτέψω μια "ρολογιά", φυτό αναρριχόμενο και ανθεκτικό με άνθη σαν καντράν ρολογιού, εξ ου και το όνομα του...
χάρηκα πολύ για την τρομερή επιλογή μου, αλλά η χαρά γρήγορα έγινε μεγάλη έκπληξη όταν πληροφορήθηκα, ας είναι καλά το διαδίκτυο, ότι αυτό το φυτό είναι η περίφημη passiflora incarnata...
θυμήθηκα πάλι πόσα πολλά μου έμαθες χωρίς καν να το καταλάβεις...
ααα ρε πατέρα μόλις μεγαλώσει και απλώσει εκεί από κάτω θα απλώσω την αρίδα μου, θα ρίχνω ξάπλες στην δροσερή σκιά της....απολύτως ήρεμος...
Α ρε παιγνίδια που κάνει το μυαλό και η ζωή !
Ν.Ε.Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου