Παραλληλίζοντας γραμμές με ψυχές ....
Όλα παράλληλα και τίποτα εφαπτόμενο... η σύγχρονη άποψη μιας κοινωνίας σε πλήρη παρακμιακή σύγκρουση... γιατί το παράλληλο, το μαζί δηλαδή, αλλά και από απόσταση, είναι εύκολο, δεν απαιτεί προσπάθεια για τις ανθρώπινες πορείες να ακουμπήσουν ή πολύ περισσότερο να σφιχταγκαλιαστούν... πάντα η εύκολη λύση στη ζωή... έτσι οι άνθρωποι έχουν τάχα χώρο μεταξύ τους... η απόλυτη ψευδαίσθηση της προσωπικής τους ελευθερίας... αλλά η ελευθερία είναι εσωτερική και όχι χωρική διαδικασία... και είναι εκεί, στο παράλληλο, που παραμονεύει η μοναξιά, η μόνωση και η θλίψη ... το φαλιμέντο ... ήγουν η απόλυτη μελαγχολία...
τι δεν καταλαβαίνετε;
τι δεν καταλαβαίνετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου