ΜΒΝ

Μονάδα βραχείας νοσηλείας...κάπου... βράδυ αργά... Πανικός στην ψυχή σου και γύρω σου... να προσπαθείς να μείνεις ψύχραιμος όταν η ψυχή σου έχει ακούσει εκείνο το τικ τακ του ρολογιού που δεν ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει... η πλήρης παραμόρφωση του προσώπου... σπάνε οι φλέβες στα χέρια με τους ορούς.... λες και συντονίζονται με την αγωνία.... μόνο ένα χέρι να ακουμπά δειλά το πόδι σου, το μόνο που εκείνη τη στιγμή δεν πόναγε... ο δικός σου άγγελος... παραμέρισε τις έγνοιες του και την τελευταία αποστολή και ήταν εκεί μέχρι το τέλος... δεν ήσουν εκεί μόνος, παρέα σου ο δικός σου Άγγελος... τράβηξε δυνατά την ψυχή και κείνη υπάκουη σηκώθηκε όρθια ... "Hasta la victoria siempre"
...ακριβώς ...